توضیحات :
فصلنامه تخصصی انجمن ارگونومی و مهندسی عوامل انسانی ایران
دوره ۲ – شماره ۳ – سال ۱۳۹۳
نویسندگان : محمد غفرانی ، حبیب نوری ، احمد روشن بخش یزدی
مقدمه: با توجه به اثرات زیان‌بار عدم تناسب بین ابعاد مبلمان آموزشی و ابعاد بدنی دانش‌آموزان این بررسی با هدف بررسی تناسب ابعاد مبلمان آموزشی با اندازه‌های بدنی دانش‌آموزان در شهر یزد انجام گرفته است.
مواد و روش‌ها: جامعه مورد مطالعه در این تحقیق شامل کلیه دانش‌آموزان پسر مقطع راهنمایی شهرستان یزد بود که بعد از تعیین تعداد افراد نمونه، پارامترهای ارتفاع رکبی، طول باسن رکبی، ارتفاع تکیه‌گاه آرنج، پهنای باسن، ضخامت ران و ارتفاع زیر کتفی ۳۰۷ نفر از آنها اندازه‌گیری شد. همچنین از میان مبلمان های مورد استفاده در مدارس مورد مطالعه، دو نوع صندلی دسته‌دار و دو نوع میز و نیمکت که دارای درصد فراوانی بیشتری بودند برای تجزیه و تحلیل انتخاب شد.
یافته‌ها: نتایج حاصل از مقایسات آماری نشان داد که در مبلمان نوع ۱، عرض نشستنگاه با ۹۶.۷۴ در حد قابل قبول و آزادی ران با ۱۰۰ درصد تناسب ایده آل است. در مبلمان نوع ۲ عمق برای اکثریت دانش‌آموزان مناسب بود و عرض نشستنگاه با ۹۶.۴۲ تناسب در حد قابل قبولی می‌باشد، حد آزادی ران نیز با صد درصد تناسب خوبی را به خود اختصاص داد. در مبلمان نوع ۳ فاکتوری با ضریب تناسب بالا وجود نداشته و در مبلمان نوع ۴، عرض نشستنگاه و حد آزادی ران در حد مطلوب بود.
نتیجه‌گیری: به‌طور کلی میزان تناسب ابعاد مبلمان ها با ابعاد آنتروپومتری دانش آموزان در حد مطلوب نیست.
واژه‌های کلیدی : شهر یزد ، نیمکت ، ابعاد بدنی ، دانش‌آموزان ، آنتروپومتری
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>
