توضیحات :
فصلنامه علمی تخصصی طب کار
دوره ۱۱ – شماره ۴ – سال ۱۳۹۸
نویسندگان : معصومه بهرامی ، فاطمه قنائی ، سید جلیل میرمحمدی ، محسن عسکری شاهی ، ابوالفضل برخورداری ، مائده حبیبی ، امیرهوشنگ مهرپرور
چکیده :
مقدمه: اندازهگیری حداکثر ظرفیت هوازی، اهمیت زیادی در ایجاد تناسب و تطابق فیزیولوژیک بین کارگر و کار دارد. این مطالعه باهدف برآورد ظرفیت هوازی و ظرفیت کار فیزیکی کارگران کاشی و سرامیک انجامشده است.
روش بررسی: در این مطالعه تحلیلی مقطعی ۹۰ نفر از کارگران مرد کارخانه کاشی و سرامیک در شهر یزد، بهصورت تصادفی ساده انتخاب شدند. از پرسشنامه متشکل از دو بخش بهعنوان ابزار گردآوری دادهها استفاده شد. بخش اول مربوط به ویژگیهای دموگرافیک بود که به روش مصاحبه تکمیل میشد. در بخش دوم پرسشنامه پارامترهای قد، وزن، BMI و تعداد ضربان قلب درج میگردید. از روش تست پله کویین برای اندازهگیری حداکثر ظرفیت هوازی استفاده شد. دادههای بهدستآمده پس از ورود به نرمافزار SPSS به کمک آزمونهای من ویتنی و کروسکال والیس و ضریب همبستگی تجزیهوتحلیل شدند.
نتایج: بیشترین ظرفیت هوازی در کارگران کاشی و سرامیک ۰۳۶/۰±۶۰/۳ لیتر در دقیقه برآورد شد. نتایج نشان داد ظرفیت هوازی با وزن و شاخص توده بدنی دارای ارتباط معنادار است. همچنین آزمون آماری نشان داد که بین ظرفیت هوازی و استعمال دخانیات و ورزش کردن و میزان تحصیلات ارتباط معنادار وجود ندارد ولی بین نوع شغل و میزان توان هوازی ارتباط معناداری وجود دارد.
نتیجهگیری: وزن و BMI و نوع شغل از عوامل تأثیرگذار بر ظرفیت هوازی کارگران میباشد.
واژههای کلیدی : حداکثر ظرفیت هوازی ، ظرفیت انجام کار فیزیکی ، تست پله کویین
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>
