امکان سنجی بهبود اقلیم و خاک از طریق توسعه فضای سبز‌ در یک منطقه خشک

فصلنامه علوم و تکنولوژی محیط زیست

دوره ۱۵ ، شماره ۴ ، زمستان ۱۳۹۲

نویسندگان: آزاده صالحی ، مسعود طبری کوچک سرایی

چکیده:

ساده ترین و اقتصادی ترین راهکار کاهش CO۲ آتمسفری و تعدیل اقلیم ، ترسیب کربن در زی توده گیاهی و خاک  می باشد که از طریق ایجاد پوشش گیاهی و توسعه فضای سبز ممکن می باشد. در تحقیق حاضر تاثیر جنگل کاری و حاصلخیزی خاک روی میزان ترسیب کربن خاک و در نتیجه بهبود اقلیم ، در دو توده ۱۵ ساله سوزنی برگ کاج تهران (.Pinus eldarica Medw) و پهن برگ اقاقیا (.Robinia pseudoacacia L) آبیاری شده با فاضلاب شهری و آب چاه و یک عرصه کنترل (فاقد جنگل کاری ) در منطقه اقلیمی خشک شهر ری بررسی شد.  برای این منظور قطعات نمونه ۳۰ × ۳۰ متر در هر توده مورد بررسی انتخاب گردید. در هر قطعه نمونه ، نمونه های خاک از ۴ پروفیل حفر شده در عمق های ۱۵-۰، ۳۰-۱۵ و ۶۰-۳۰ سانتی متری برداشت و در آزمایشگاه درصد کربن آلی نمونه های خاک با روش سرد و الکی -بلاک تعیین شد.  نتایج نشان داد که در هر توده ، در سطح ۱% اختلاف معنی داری در میزان ذخیره کربن خاک دو تیمار آبیاری (فاضلاب شهری و آب چاه ) وجود دارد. میزان ترسیب کربن خاک دو توده کاج تهران و اقاقیا تفاوت معنی داری نداشت ، اما در هر یک ، همواره بیش از منطقه کنترل (بدون جنگل کاری ) بود. در هر دو توده ، با افزایش کربن آلی خاک ، پارامترهای رشد (قطر، ارتفاع و حجم ) و بیوماس درختان به طور خطی افزایش یافتند (۰۰۱>p). در مجموع ، به لحاظ معدل بیوماس چوبی و ذخیره کربن درخت ، می توان گفت که جنگل کاری کاج تهران در مقایسه با اقاقیا، نقش بیشتری در کاهش آلودگی هوا و در نتیجه تعدیل اقلیم دارد. همیشه سبز بودن کاج تهران می تواند از محسنات برجسته آن در تقلیل آلودگی هوا و بهبود شرایط اقلیمی قلمداد شود.

واژه های کلیدی: تغییر اقلیم ، ترسیب کربن ، فضای سبز ، فاضلاب شهری ، کاج تهران ، اقاقیا

 << ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>  

لطفا برای دانلود مقاله ” امکان سنجی بهبود اقلیم و خاک از طریق توسعه فضای سبز‌ در یک منطقه خشک ” از لینک زیر استفاده نمایید.