آیین نامه پیشگیری و مبارزه با آتش سوزی در کارگاه

هدف و دامنه شمول

هدف از بازنگری و اصلاح آیین نامه پیشگیری ومبارزه با آتش سوزی درکارگاهها (مصوب ١/۶/١٣۴٠ شورایعالی حفاظت فنی) به روزرسانی آن بمنظور پیشگیری هرچه بیشتر از حوادث و صدمات منجر به خسارات جانی و مالی و تأمین ایمنی و حفاظت نیروی انسانی و منابع مادی میباشد که به استناد ماده ٨۵ قانون کار جمهوری اسلامی ایران تهیه گردیده و برای کلیه کارگاه های مشمول قانون کار لازم الاجراست.

فصل اول ـ تعاریف :

آتش (حریق): عبارت از یک سری عملیات شیمیایی و اکسیداسیون سریع حرارت زای مواد قابل اشتعال (در واکنش های گرمازا) است.

ماهیت آتش: بروز آتش نیاز به زمینه های فیزیکی و شیمیایی محل وقوع دارد.

اصولاﹰ عوامل مـؤثر در ایجاد آتش سوزی متعدد میباشد ولی برای ایجاد آتـش وجود چهار عامل: اکسـیژن، حـرارت، مواد قابل اشتعال و واکنشهای زنجیرهای (برای تداوم حریق) که به هرم آتش معروف است ضروری است و در صورت حذف حداقل یکی از آنها ادامه حریق ممکن نیست.

طبقه بندی انواع آتش: به منظور پیشگیری و کنترل آتش سوزی،حریق ها بر حسب ماهیت مواد قابل اشتعال به ۶ طبقه ذیل تقسیم بندی میشود:

آتش نوع A : به معنی آتش ناشی از سوختن مواد قابل احتراق معمولی نظیر کاغذ، چـوب، پارچه و بعضی لاستیکها و مواد پلاستیکی میباشد که پس از سوختن خاکستر به جا میگذارند.

آتش نوع B : به معنی آتش ناشی از سوختن مایعات قابل اشتعال مانند گریس، روغن، بنزین، قیر، نفت، رنگهای نفتی، حلالها و الکل میباشد.

آتش نوع C : آتش ناشی ازسوختن گازها و مایعات یا مخلوطی از آنها است که به راحتی قابلیت تبدیل به گاز را دارند مانند گاز مایع و گاز شهری.

آتش نوع D : آتش ناشی از سوختن فلزات قابل احتراق نظیر منیزیم، تیتانیوم، زیرکونیوم، سدیم، لیتیوم و پتاسیم میباشد.

آتش نوع E : آتشسوزی ناشی از دستگاههای الکتریکی و الکترونیکی است.

آتش نوع F : به آتش ناشی از سوختن روغنها و چربیهای آشپزخانهای یا آتش ناشی از دستگاههای پخت مواد غذایی اطلاق میشود.

<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>