توضیحات :
مجله ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها
دوره ۳ – شماره ۳ – سال ۱۳۹۴
نویسندگان : غلامرضا خادمی , نادر ناظری , عبدالکریم حامدی , نوشین عبدالله پور , مجید سزاوار , حسن غلامی
چکیده :
سابقه و هدف: کودکان به دلیل کوچکی جثه و نداشتن توانایی های جسمی و فکری کافی قادر به دفاع از خود در برابر حوادث مربوط به اتومبیل نیستند. نحوه صحیح مراقبت از کودک در خودرو و استفاده از صندلی کودک یکی از عوامل مهم کاهش مرگ و میر کودکان در حوادث ترافیکی میباشد. هدف این پژوهش بررسی آگاهی و نگرش والدین تحصیل کرده در مورد نحوه نگهداری کودکان در خودروهای شخصی می باشد.
روش بررسی: مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی با روش نمونهگیری در دسترس بود که در سه ماهه تابستان ۹۲ بر روی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد. پرسشنامههای اطلاعات دموگرافیک و آگاهی و نگرش در بین واحدهای پژوهش توزیع و پس از تکمیل جمعآوری گردید. دادههای جمعآوری شده با نرمافزار SPSS و با استفاده از آزمونهای مرتبط تجزیه و تحلیل گردید.
یافتهها: ۱۷۰ نفر از کارمندان دانشگاه در محدوده سنی ۲۴ تا ۵۷ سال در این پژوهش شرکت نمودند. بیشترین سطح تحصیلات مربوط به مقطع کارشناسی با ۸۶ نفر (۶/۵۰%) بود. ۸/۲۸% شرکتکنندگان هیچ گاه از صندلی کودک در خودرو استفاده ننموده بودند. در مورد نوع صندلی مناسب سن و وزن کودک میزان آگاهی والدین بسیار کم بود و ۲.۸۸% پاسخ اشتباه دادند. پدران از مادران در زمینه سن استفاده از صندلی کودک آگاهتر و بیشتر از مادران از صندلی کودک استفاده نموده بودند (۰.۰۳=p و۰.۰۰۸=p به ترتیب).
نتیجهگیری: با توجه به میزان آگاهی متوسط والدین و نگرش ضعیف آنها در زمینه نگهداری کودکان در خودروهای شخصی، پژوهشگران توصیه به برگزاری کلاسهای آموزشی و توجیهی و آشنایی هر چه بهتر و بیشتر والدین با حوادث و خطرات ترافیکی به ویژه نحوه نگهداری کودکان در خودروهای شخصی در جهت ارتقای ایمنی کودکان در خودروهای شخصی می نمایند.
واژههای کلیدی : آگاهی ، نگرش ، والدین ، آسیب های ناشی از تصادف ، کودکان
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>