![](http://dl.hsenk.ir/uploads/2019/07/salamat_kar_logo.jpg)
توضیحات :
مجله علمی پژوهشی سلامت کار ایران
دوره ۱۰ – شماره ۲ – سال ۱۳۹۲
نویسندگان : ابوالفضل قاسم زاده علیشاهی ، میر محمد سید عباس زاده ، محمد حسنی ، تورج هاشمی
زمینه و هدف: از آن جا که اعضای هیات علمی از مهم ترین سرمایه های مراکز آموزش عالی به شمار میروند، بررسی و شناسایی عوامل مرتبط با این منابع که می توانند بر عملکرد و استرس شغلی آنها موثر باشند، از اهمیت روز افزونی برخوردار شده است. بر این اساس هدف پژوهش حاضر بررسی اثر میانجی رفتار پاسخگویی فردی در روابط علی وجدان و توافق پذیری با استرس و عملکرد شغلی اعضای هیات علمی بود.
روش بررسی: به منظور انجام این مطالعه نمونه ای به حجم ۲۵۰ نفر عضو هیات علمی به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای از سه دانشگاه دولتی انتخاب شدند. داده ها از طریق مقیاس پنج عامل بزرگ شخصیت نئو، پرسشنامه استرس، عملکرد شغلی و پرسشنامه پاسخگویی فردی جمعآوری گردید. به منظور ارزیابی روابط بین متغیرهای مکنون و اندازهگیری شده در الگوی مفهومی، از مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که ویژگی شخصیتی با وجدان بودن با استرس رابطه منفی و معنیدار؛ با احساس پاسخگویی رابطه مثبت و معنیدار و ویژگی شخصیتی توافق پذیری با عملکرد رابطه مثبت و معنیدار و با احساس پاسخگویی رابطه منفی و معنیدار دارد. همچنین نتایج نشان داد که رابطه بین با وجدان بودن و استرس شغلی از طریق احساس پاسخگویی میانجیگری میشود. نقش میانجی پاسخگویی احساسی در رابطه بین ویژگی شخصیتی توافق پذیری و عملکرد شغلی نیز تائید شد.
نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش، پاسخگویی فردی رابطه بین ویژگیهای شخصیتی با استرس و عملکرد شغلی را تحت تأثیر قرار میدهد. این نتایج بر ضرورت بازشناسی نقش میانجی پاسخگویی فردی در بررسی رابطه علی ویژگیهای شخصیتی وجدان و توافق پذیری با استرس و عملکرد شغلی تأکید میکند.
واژههای کلیدی : با وجدان بودن ، توافق پذیری ، استرس شغلی ، عملکرد شغلی ، پاسخگویی فردی
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>