توضیحات :
مجله علمی پژوهشی سلامت کار ایران
دوره ۷ – شماره ۱ – سال ۱۳۸۹
نویسندگان : ایرج محمدفام ، علی کیانفر ، بهزاد افسرطلا
زمینه و هدف: اختلالات اسکلتی-عضلانی (MSDs) از دلایل عمده بروز ناتوانی کارگران، افزایش غرامت‌های پرداختی و کاهش بهره‌وری در کشورهای صنعتی و در حال توسعه می‌باشند. مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع اختلالات اسکلتی – عضلانی و ارزیابی ریسک ابتلا به این اختلالات با استفاده از روش های LUBA و QEC و مقایسه نتایج آنها، در میان اپراتورهای یک شرکت صنعتی در ایران انجام شده است.
روش بررسی: در این پژوهش توصیفی-تحلیلی تعداد ۱۱۵ اپراتور در ۱۵ شغل مورد بررسی قرار گرفتند. برای تعیین میزان شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی از پرسشنامه نوردیک و برای ارزیابی وضعیت ارگونومیکی ایستگاه‌های کاری از دو روش QEC و LUBA استفاده شد. داده‌های جمع آوری شده با استفاده از آماره‌های همبستگی اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: بر اساس نتایج حاصل از پرسشنامه نوردیک، ۴/۸۱ درصد از افراد مورد مطالعه طی ۱۲ ماه گذشته حداقل در یکی از نواحی ۹گانه دستگاه اسکلتی- عضلانی دچار درد و ناراحتی بوده‌اند. نتایج حاصل از ارزیابی با استفاده از روش QEC و LUBA نشان داد که به ترتیب ۳/۷۱ و ۳۵/۲۴ درصد از گروه‌های کاری در سطح اولویت اقدام اصلاحی چهار قرار دارند.
نتیجه گیری: ارزیابی‌ها نشان داد میزان مطابقت یافته‌های پرسشنامه نوردیک با سطح اولویت تعیین شده بوسیله QEC نسبت به LUBA بیشتر است. با توجه به یافته‌های این مطالعه و نظر به اینکه در روش LUBA صرفا به بررسی پوسچر پرداخته می‌شود استفاده از این تکنیک در مشاغل نیازمند جابجایی مکرر بار، استاتیک و طولانی مدت پیشنهاد نمی‌گردد.
واژه‌های کلیدی : اختلالات اسکلتی-عضلانی ، روش QEC ، روش LUBA ، پوسچر
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>
